Nynorsk handlingsreferat

Den første teksta heitar ”Det folk vil ha” og er skrive av Are Kalvø. Teksta handlar om kva folk eigenleg vil ha og kven folket er. Han fortel om kor lei han er av alle politikarane som trur dei veit kva heile folkesetnaden i Noreg vil ha, og at dei i intervju ofte snakker med folk som er elder, og vil ha andre ting enn dei som er yngre. Det eg meiner Kalvø prøver å få fram i denne teksta er at han meiner at det er folkesetnaden som skal avgjere og ikkje politikarane eller andre skal snakke for oss. Synspunktet kjem godt fram i denne teksta via at Are Kalvø ofte repeterer at folk ikkje likar dei folka som blir intervjua eller er med på spørreundersøkelser fordi han meinar de ikkje har peiling.

Den andre teksta heitar “Gjer leksene dine gut”, og den er skrive av Are Kalvø og handlar om kvifor vi alltid utset ting til siste mulighet. Han skriv at ein byrde begynna med leksar eller andre oppgåver i god tid før fristen. Eg meiner at denne teksta går litt ut på korleis ein skal klare overgangen frå ungdom til voksen, eller korleis ein skal klare å utnytte tida vår betre. Synspunktet I denne teksta er at folk må klare å disponere tida si betre, og ikkje vente heilt til siste kvelden. Are Kalvø skriv om dette fordi han meiner at det er viktig å ikkje berre utsetje ting, sånn som ein gjorde med klimamøtet I 2009, for då hadde dei heldt på til langt på natt pga dårleg planlegging.

Den neste teksta heitar “Ikkje Amerika, men Amerika” og er skrevet av forfattaren Kjartan Følgestad. Teksta handlar om kor mykje vanskelegare det er å lære om Sør-Amerika iforhold til å lære om Nord-Amerika. Han skriv at elevane får bruke lengre tid til å lære om Nord-Amerika, I motsetnad til sør. Han meiner dette fordi at Sør- og Mellom-Amerika har mykje meir småland og skilje imellom, medan Nord-Amerika har store og få land. Fløgstad meiner difor at sør- og mellom-Amerika burde hatt høvet til å velje bort “sidemål” i geografi faget. Han vi og ha ein periode kor ein berre tek vekk Sør-Amerika frå verdenskartet og berre jobbar med nord-amerika. Fløgstad skriv denne teksta med mykje ironi og metaforar, blant anna at Sør-Amerika skal representere sidemål, og Nord-Amerika skal vere bokmål.

 

Den neste teksta hander om ei jente som alltid har draumar om å bli ein stjerne og kome på TV og heitar få meg på. Kvar dag når ho går til job går ho og dagdrøymer seg vekk og tenkjer på kva ho skulle sagt viss ho kom på TV. Temaet er kva folk vil bli og kva for draumar dei har. Ho drøymer om å bli sitt av ein/ei spesiell, men det skjer aldri. Eigenleg drøymer ho seg vekk frå sin triste hverdag og tenkjer på korleis ho ville hatt det.

Nygift følar eg er ei tekst som ikkje er så lett og forstå, men har ein lita aning om at det går ut på sjalusi og tillit. Ho finn ein novelle som ho les for ei gammal dame på gamlehjemmet. Novellen som ho les handlar om ein bryllupsreise mellom ein mann og ei dame, og hu får kjensla av at ho har opplevt denne historia. Ho blir litt sjalu og forbant når ho finn ut at dette skal vere mannen, og meiner at mannen må ha treft forfattaren etter dei vart saman. Hun ringar mannen når klokka er berre halv 4 og dette viser at ho er sjalu. 

Den grøne kommoden handlar om to som skal gå i frå kvarandre og skal dele tinga sine, men dei har ein grøn kommode som dei ikkje klåre å avgjere kven som skal få. Dama seier at tilhøvet er slutt, men de einaste mannen bryr seg om der denne kommoden. Eg meiner at denne kommoden skal vere eit minne av desse to, og eg meiner det er difor mannen vil så intens behalde han. Temaet i denne teksta er kva som tyder noko i eit tilhøve og om kven som har ”makta”.